هنگام مطالعه درس‌های مدیریت استرس توجه داشته باشید که بخش قابل توجهی از تنش‌ها و استرس‌های سخنرانی، از جنس فشار روانی (Pressure) هستند و نه استرس (Stress).
به عبارت دیگر، چالش سخنران تنش‌های جاری زندگی که سلامت ما را تهدید می‌کنند نیست. بلکه تنش‌های مقطعی است که ممکن است عملکرد او را کاهش دهند.
مطالعه‌ی درس کاهش عملکرد در اثر فشار روانی می‌تواند این مسئله را بهتر برای شما شفاف کند.
صدای خود را با سرعت‌های متفاوت ضبط کنید
این تمرینِ ساده، برای تقویت فن بیان بسیار ارزشمند است.
برخی به شما توصیه می‌کنند که آهسته‌تر حرف بزنید تا مسلط‌تر به نظر برسید.
اما بعضی از ما، اتفاقاً بسیار آهسته صحبت می‌کنیم و مناسب‌تر است که تندتر صحبت کنیم تا حس تسلط را بیشتر و بهتر القا کنیم.
کلید جستجوی پاسخ هم بسیار ساده است.
یک پاراگراف (ترجیحا از حرف های خودتان) را انتخاب کنید.
آن را سه بار بخوانید و ضبط کنید.
به شکلی صحبت کنید که گویی در حال سخنرانی هستید.
یک بار متن را با سرعت عادی بخوانید.
یک بار کمی سریع تر و یک بار کمی کندتر همان متن را بخوانید.
حالا خودتان با گوش دادن به صحبت های خود، تصمیم بگیرید که به کدام گروه تعلق دارید:
آیا افزایش سرعت صحبت کردن، شما را مسلط تر نشان می دهد؟
یا بهتر است با سرعت کمتری جمله ها را بیان کنید؟
شاید هم سرعت متوسط فعلی شما، مناسب ترین حالت باشد.
نقطه‌های امن، مهم‌ترین تکیه گاه‌های شما هستند
انبوهی توصیه وجود دارد که چشم‌های خود را هنگام سخنرانی چگونه حرکت دهید.
به کجاها نگاه کنید و به کجاها نگاه نکنید.
مثلث طلایی و مربع نقره‌ای و شش ضلعی پلاتینیومی و صفحه‌ی هدف و انواع اصطلاحات، بخش مهمی از کتابهای فن بیان و سخنرانی را در اختیار خود گرفته‌اند.
اما یک نکته را فراموش نکنیم: هر چقدر هم در سخنرانی حرفه ای باشید، نباید اجازه دهید ثانیه به ثانیه ی سخنرانی برای شما یک چالش باشد. شما به فرصت های آرامش هم احتیاج دارید. نقطه های امن را برای خودتان پیدا کنید و لا به لای صحبت، با نگاه کردن به آن نقطه ها آرام شوید.
اگر خیلی بدشانس نباشید، حتی در یک جمع کوچک چند ده نفری هم، همیشه دو یا سه نفر انسان مثبت پیدا می‌کنید.
کسانی که حتی وقتی غلط هم صحبت کنید، به شما لبخند می‌زنند.
حتی از حرف‌های بی‌خاصیت هم با دقت یادداشت برمی‌دارند.
و یا اینکه با شما احساس همدلی می‌کنند و به شدت مراقب هستند که هر بار نگاه‌شان می‌کنید لبخند بزنند تا روحیه بگیرید.
اگر چنین مخاطب‌هایی در میان مخاطبان وجود داشته باشد، این افراد را بی‌تردید می‌توان مخاطب‌های طلایی دانست.
در همان دقیقه‌های اول به سادگی می‌توانید آنها را کشف کنید.
حتماً گاه و بیگاه به آنها نگاه کنید و اجازه دهید با نگاه‌شان از شما حمایت کنند.
اگر در میان جمع دوستانی دارید که شما را می‌شناسند و دوست دارند، حتی قبل از شروع سخنرانی می‌توانید به آنها یادآوری کنید که چنین نقشی داشته باشند.
کافی است به آنها بگویید که روی لبخند حمایت آنها حساب می‌کنید.
این هم شکلی از حمایت اجتماعی است و مطمئناً دوستان‌تان هم از اینکه چنین فرصتی دارند خوشحال خواهند شد.
